Kitap hakkında: yıl / "1842'nin parlak bir Mayıs gününde babam akşam yemeğinde ağabeyim Andrei ve bana döndü şu sözlerle: “Bugünden sonra öğle yemeğinde bahçede oynamak için dışarı çıkmayın; annen seni giydirecek ve sen de benimle geleceksin.” Babam bizi nereye götürmek istediğini açıklamadı; Ev içi itaat nedeniyle soru sormaya cesaret edemedik ve bu nedenle çocuksu merakımız çok heyecanlandı. O zamanlar ağabeyim 10, ben ise 8 yaşındaydım; Babamız, annemiz ve bizden başka iki küçük erkek kardeşten oluşan ailemizde Irkutsk'ta yaşıyorduk; Evde ders çalışıyorduk ve her gün mütevazı ve sivilceye eğilimli bir katip bizimle çalışmaya geliyordu ve ikimiz de çalışkan ve yetenekli çocuklar olduğumuz için öğretmenimizin verebileceği ilköğretim programı tükenmişti ve ağabey ders çalışmaya başladı. spor salonuna yürüdüm ve babam beni de oraya gönderme zamanının geldiğini söyledi.…»